Rodzina pingwinów obejmuje gatunki morskie (na lądzie pojawiają się jedynie w strefie brzegowej) zamieszkujące zimne morza półkuli południowej. Najliczniejsze wokół Antarktydy i sąsiednich wysp oraz wybrzeży Ameryki Południowej, najwięcej gatunków w pobliżu Nowej Zelandii. Najdalej na północ (na równiku) na Galapagos gnieździ się pingwin równikowy.
Cechy charakterystyczne [edytuj]
Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:
- długość od 20-30 do 120-140 cm;
- dzioby zróżnicowane;
- silnie przesunięte ku tyłowi mocne nogi które pełnią funkcję płetw tylnych
- trzy przednie palce spięte błoną pławną;
- krótki, sztywny ogon, pełniący z nogami funkcję steru;
- wąskie skrzydła pełniące funkcję płetw napędowych;
- nielotne;
- łuskowate pióra;
- brak apteriów;
- brzuch biały, grzbiet i głowa ciemna (czarna, granatowa, szara);
- często na głowie czub;
- na lądzie chodzą w postawie wyprostowanej, bądź ślizgają się na brzuchu, odpychając się kończynami;
- w wodzie osiągają prędkość ponad 20 km/h;
- monogamiczne;
- kolonijne (największe kolonie liczą do miliona osobników);
- gniazdo na nieosłoniętym terenie, w szczelinie bądź norze, zbudowane z kamieni lub części zielonych roślin;
- składają dwa jaja (pingwin królewski i pingwin cesarski – jedno);
- wysiadują jaja na stopach pod fałdem tłuszczowym brzucha;
- podczas wysiadywania nie odżywiają się (nawet do kilku miesięcy);
- odżywiają się pokarmem zwierzęcym: rybami, głowonogami i skorupiakami, które zdobywają w morzu;
- mają bardzo dobrze rozwinięty słuch;
- gruba warstwa tłuszczu pod skórą zapewnia im ochronę przed zimnem.
Systematyka [edytuj]
W rzędzie Sphenisciformes wyróżniana jest jedna rodzina (Spheniscidae). Wszystkie współczesne formy klasyfikowane są w podrodzinie Spheniscinae[1] (polskie nazwy za: Mielczarek i Cichocki, 1999[2]):
- Rodzaj Aptenodytes
- pingwin królewski (Aptenodytes patagonicus)
- pingwin cesarski (Aptenodytes forsteri)
- Rodzaj Pygoscelis
- pingwin białobrewy (pingwin papua) (Pygoscelis papua)
- pingwin Adeli (p. białooki) (Pygoscelis adeliae)
- pingwin maskowy (p. antarktyczny) (Pygoscelis antarctica)
- Rodzaj Eudyptes (skocze)
- pingwin grubodzioby (skocz grubodzioby) (Eudyptes pachyrhynchus)
- pingwin grzebieniasty (s. grzebieniasty) (Eudyptes robustus)
- pingwin szczotkoczuby (s. szczotkoczuby) (Eudyptes sclateri)
- pingwin skalny (s. skalny) (Eudyptes chrysocome)
- pingwin krótkoczuby (s. krótkoczuby) (Eudyptes schlegeli)
- pingwin złotoczuby (s. złotoczuby) (Eudyptes chrysolophus)
- Rodzaj Megadyptes
- pingwin żółtooki (Megadyptes antipodes)
- Rodzaj Eudyptula
- pingwinek mały (Eudyptula minor)
- Rodzaj Spheniscus
- pingwin przylądkowy (p. toniec, p. afrykański) (Spheniscus demersus)
- pingwin peruwiański (p. Humboldta) (Spheniscus humboldti)
- pingwin magellański (Spheniscus magellanicus)
- pingwin równikowy (Spheniscus mendiculus)
Ewolucja [edytuj]
W przeszłości na Ziemi żyły znacznie większe pingwiny niż obecnie. Na pustyni w Peru paleontolodzy znaleźli szkielet nieznanego wcześniej gatunku pingwina, nazwanego Icadyptes salasi. Rozmiary jego szkieletu wskazują, że mierzył około 150 cm wysokości. Pingwin ten żył ok. 36 mln lat temu[3].
Pingwiny w kulturze [edytuj]
Pingwiny jako maskotki [edytuj]
- Nils Olav – pingwin-maskotka norweskiej armii;
- Tux – maskotka Linuxa;
- "Iceburgh" – maskotka drużyny Pittsburgh Penguins.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz